Wednesday, November 6, 2013

अधुरा प्रवास


दिनांक २४/०९/२०१३ रोजी आमची बहीण
 सौ. छाया सुबराव पाटील
यांना देवाज्ञा झाली.
ईश्वर तिच्या आत्म्यास चिरशांती देवो.  
 अधुरा प्रवास  
लाडकी तु बहीण माझी मायेची छाया.
सर्वगुणसंपन्न , जणु विधात्याची दया.
लहानशीच मूर्ती तुझी पण active भारी.
वावग न खपणारी,तुझा दरारा घरी–दारी.

मायबाप असूनही बालपणी झाल्या पोरक्या दिशा दाही.
मग आत्या अन आक्काच झाल्या तुझ्या सर्व कांही.
सुख - दुखी राहिला तुझ्या सोबत पांडुरंग खडा.
मग फुलून गेली जीवन बाग,पडला नक्षत्रांचा सडा.

पण यमाची नजर चुकवून वेड वहान त्याच आडव आल.
अन सकलांची याचना न सुनता तुला अवेळी घेऊन गेल.
चोविस दिसांची तुझीही आर्जवे पार मोडकळीस गेली.
अखेर स्वर्गाची हमी देवून तुला पुण्यलोकी नेली.

पाठीसी लावून तुझ्या ग माई आलो मी पाठ.
तुझ्या सवेच गाठायचा होता जीवनाचा काठ.
मात्र टाकून गेलीस आम्हास खूपच दूर - दूर.
देऊन कायमचा दुरावा अन नयनांना महापूर.

तस मिळवलं होतस जवळ-जवळ सर्वच सुख.
पण पाहायचं राहून गेल एकुलत एक सुनमुख.
शेवटी नाही केलस कोणाशीच बोलण-चालण.
अन अचानक झाल तुझ सर्वांस सोडून जाण.

तुला माई अजून खुप जगायचं होत.
कष्ट संपणारच होत,आता सुखात राहायचं होत.
का तुटला असा तुझा अवेळी मधूनच श्वास?
माई ! का राहिला तुझा हा अधुरा प्रवास? 
माई ! का राहिला तुझा हा अधुरा प्रवास? 

कवी : बाळासाहेब तानवडे

२४/०९/२०१३