कल

आई म्हणे तू हेच कराव. 

बाबा म्हणती तू हे ध्येय धरावं. 

मला न कळे अस का व्हाव . 

दोन्ही पासून मन दूर दूर पळाव. 

शाळेच्या विषयांत रस नसावा. 

कॉलेज मिळे पाहून गुणांच्या धावा. 

मला न कळे अस का व्हाव . 

शिक्षणाच पर्व असच वाया जाव. 

नोकरी मिळे पाहून पदवी. 

नावडत्या कामाचं स्वरूप पदोपदी रडवी. 

मला न कळे अस का व्हाव . 

नऊ ते पाच मध्ये जीवन धडपडत जावं. 

या सर्वाला का जीवन म्हणावं. 

ज्यात तडजोडीन कसंतरी जीन जगावं. 

म्हणुन स्वत:ची क्षमता आणि कल स्वत:च जाणावा. 

जीवनाच्या प्रत्येक टप्यात फक्त आनंदच मिळवावा.

कवी : बाळासाहेब तानवडे

© बाळासाहेब तानवडे – १६/१२/२०१०

http://marathikavitablt.blogspot.com/

http://hindikavitablt.blogspot.com/

(Kal)